Van Alle Rivieren Tot Alle Zeeën

Nr. 46 | Van alle rivieren tot alle zeeën
Beste Pieter,

De tegenstellingen worden scherper.

Terwijl Israëls campagne van totale vernietiging van Gaza escaleert, zijn miljoenen mensen gaan zien op welke manieren onderdrukkingsstructuren elkaar kruisen over grenzen, strijd en geschiedenis heen.

Westerse regeringen die anderen lange tijd hebben bestraft vanwege hun staat van dienst op het gebied van de mensenrechten juichen nu een van de ernstigste misdaden van onze eeuw toe – waardoor een diepe crisis van ideologische legitimiteit ontstaat.

De wapenstokken van de politie die – van Berlijn tot Atlanta – de vreedzame protesten in de imperialistische kernlanden onderdrukken, laten zien dat de liberale democratie net zo gemakkelijk terzijde kan worden geschoven als bewapend.

En de propagandistische slogans afkomstig van de Israëlische staat en herhaald door westerse functionarissen en de media – “onmenselijke dieren”, “menselijke schilden”, “totale vernietiging”, enzovoort – doen denken aan de taal van elke kolonisator, overal en op alle punten in de wereld in hun smerige geschiedenis.

De westerse heersende klassen worden ontmaskerd. In hun enthousiaste steun voor de slachting van het Palestijnse volk hebben figuren als Ursula von der Leyen – zelf de afstammeling van 'niet alleen enkele van de belangrijkste nazi’s van Duitsland, maar ook enkele van de grootste slavenhandelaren van Groot-Brittannië en, door huwelijken, enkele van de grootste slavenhandelaren van de Verenigde Staten' onthullen een huiveringwekkende continuïteit in het koloniale project. Het is een project dat onlosmakelijk verbonden is met de opkomst van het kapitalisme en de grote ongelijkheid van rijkdom en macht die over de hele wereld blijft bestaan.

Sinds 1960 hebben de oude koloniale machten van het Mondiale Noorden, geleid door de VS, 152 biljoen dollar uit het Mondiale Zuiden gehaald door middel van structuren van ongelijke ruil. Wanneer deze parasitaire betrekkingen worden bedreigd, reageert het imperialisme met psychotisch, ongebreideld geweld: het soort dat een kwart van de Koreaanse bevolking uitroeit, of meer dan een miljoen Indonesiërs, of anderhalf miljoen Algerijnen, of tweehonderdduizend Guatemalteken, of een half miljoen Iraakse kinderen, of elke tien minuten een kind uit Gaza.

Het sadisme en de disproportionaliteit zijn noodzakelijk vanwege de centrale zwakte van het imperialisme: zijn onvermogen om met instemming te regeren. Sprongen naar bevrijding worden altijd met verwoestende kracht beantwoord, wat helpt verklaren waarom veel landen die dergelijk geweld hebben doorstaan, besluiten legers en arsenalen op te bouwen voor zelfverdediging.

Tegenwoordig zijn de VS de spil van dat imperiale geweld – een positie die het land in de loop van twee eeuwen zorgvuldig heeft opgebouwd. Eén van de wortels van dat project kunnen we terugvoeren tot 2 december 1823, toen de Amerikaanse president James Monroe een beleid van Amerikaanse overheersing over het westelijk halfrond uiteenzette – waarbij hij de zogenaamde ‘Monroe-doctrine’ afkondigde. In de twee eeuwen daarna zijn de dimensies van de Amerikaanse overheersing alleen maar groter geworden, waardoor ‘een superioriteit is bereikt die zelfs de grootste imperiums uit het verleden niet genoten’, aldus de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger.

Die superioriteit begint weg te kwijnen. Het geweld tegen het Palestijnse volk zal dus niet de laatste stuiptrekking zijn in het vervagende unipolaire tijdperk. Totdat de militaire machine overal is ontmanteld, zal geen enkel geweld te groot worden geacht om de imperiale orde te handhaven. Daarom moeten we ons vandaag voorbereiden: onze analytische instrumenten en strategieën aanscherpen ter voorbereiding op de revolutionaire situatie die overal om ons heen aan het toenemen is.

Op de 200ste verjaardag van de Monroe-doctrine lanceren we een mondiale campagne tegen het Amerikaanse militarisme met een Mondiale Dag van Anti-Imperialistische Actie – waarbij we activisten en organisaties over de hele wereld uitnodigen om acties, lessen, lezingen of protesten te organiseren, en te helpen om het begrip te bevorderen van de snode rol van het imperialisme onder de massa’s van de wereldbevolking.

Zoals de Poolse communist Karl Radek op de Haagse Vredesconferentie van 1922 zei: “Als de arbeidersklasse niet opstaat voordat de kanonnen zijn gemonteerd, is het veel minder waarschijnlijk dat ze opstaat nadat de staat van beleg is afgekondigd, nadat alle demonen van het nationalisme zijn losgelaten en de arbeiders aan handen en voeten zijn gebonden.”

Zij bouwden de oorlogsmachine. Samen zullen we het afsluiten – van alle rivieren tot alle zeeën.

In solidariteit,

Het Progressieve Internationale Secretariaat
https://progressive.international/