Onevenwichtige Arbeidsmarkt Macht
Onevenwichtige macht op de arbeidsmarkt is wat technologie – inclusief AI – bedreigend maakt voor werknemers. Het beste “AI-beleid” om werknemers te beschermen is het versterken van hun onderhandelingspositie.
Door Josh Bivens en Ben Zipperer • 28 maart 2024
Samenvatting: De grondoorzaken van de trage loongroei voor de meeste werknemers zijn opzettelijke beleidsbeslissingen die hebben geleid tot een extreme machtsongelijkheid tussen werkgevers en typische werknemers. Technologische vooruitgang, zoals AI, heeft hier weinig mee te maken en wordt maar al te vaak aangevoerd als een afleiding van deze diepere problemen.
Belangrijkste bevindingen
De afgelopen decennia zijn het niet de technologie, maar institutionele veranderingen (zoals de teloorgang van de vakbonden, de erosie van het federale minimumloon en een verandering in de macro-economische beleidsprioriteiten) die de typische invloed en onderhandelingsmacht van werknemers op de arbeidsmarkten ondermijnen.
Economen meten technologie doorgaans als een toename van de productiviteit. Toch is productiviteitsgroei historisch gezien niet in verband gebracht met hogere werkloosheid of grotere ongelijkheid.
Net als elke andere technologie kan AI worden gebruikt als een nulsominstrument voor meer controle door werkgevers over de werkintensiteit en lonen. Het is echter de onevenwichtige macht die aan de basis ligt van dit probleem – en niet per se de technologische verandering, die de lonen van werknemers gemakkelijk zou kunnen verhogen of banen gemakkelijker zou kunnen maken op meer evenwichtige arbeidsmarkten.
Waarom dit ertoe doet
De resultaten voor werknemers zullen niet verbeteren tenzij beleidsmakers het juiste verhaal hebben over technologie, ongelijkheid en disfunctioneren van de arbeidsmarkt. Pogingen om ongelijkheid en werkloosheid aan ‘technologie’ te wijten, leiden gemakkelijk de aandacht af van de werkelijke oorzaak van de toenemende ongelijkheid en zwakke loongroei: de overmatige macht van werkgevers.
Hoe herstel je het
Elke individuele werkplek zal zijn eigen uitdagingen hebben bij het integreren van AI op een manier die werknemers helpt in plaats van schaadt. Beleidsmakers hebben vrijwel geen serieus vermogen om deze werkplekspecifieke uitdagingen rond AI aan te pakken. Het beste ‘AI-beleid’ dat ze kunnen bieden is het vergroten van de macht van werknemers door het verbeteren van de socialezekerheidsstelsels, het wegnemen van barrières voor het organiseren van vakbonden en het handhaven van lagere werkloosheidscijfers.